HAKLISIN BEN KİMSENİN HALİNDEN ANLAMAM
Ben beni hem okur hem de yazarım
Bu halime çok zaman şaşar kızarım
Canımı sıkma bu oyunu ben bozarım
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Dinle o zaman dinle şu garip adamı
Anlatsın sana kırk senelik bu yaşamı
Geçmişi unutmadım unutmam boşamı
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Boşa düşünür, boşa kendimi yorarım
Kılı kırk yarar pire için yorgan yakarım
Bir değil bin kere olsa yine sorarım
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Kilim yoktu yorgansız yattık toprakta
Urgansız taşıdım yükü kemikler sızlamakta
Havyar nedir ki bulgur pilavı ballı kaymakta
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Anam karnı burnunda ekin biçmiş tomusta
Yılanlarla uyutmuş beni ağaç kovuğunda
Pınar nerede kaynar su içtin mi yazın sıcağında
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Zemheride yanmak ne ki kışın kar da donduk
Çamurlu sularda su içerken boğulduk
Sicime gerek yoktu donu götümüze uydurduk
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Çocukluk yaşadık toz toprak yollarda
Hiç olmadı oyuncağımız oynadık çamurda
Tikenler batardı kara lastik ayakkabı ayağımızda
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Okula giderdik bayramlık elbise ile
Arap sabunu ile yıkanırdık haftada bir kere
Harçlık bilmezdik girmedik hiç okul kantinine
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Malımız vardı bir inek birde düve
Domates salatalık ekerdik acı biberde
Utanmazdık kıçımızda kırk dene yamalık ile
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Olmadı başkasının malında gözümüz
Kendi kendimize yettik yağsızdı pilavımız
Bir baş soğan bir tas ayrandı katığımız
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Arkadaşlarım vardı koyun koyuna uyurduk
Kanayan yaramızla kan kardeş bile olurduk
Şimdilerde başımıza adam olmuşlar unutulduk
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Kelam dilde kalem elde dura dura azar
Çok ağlama korkma değmez sana nazar
Ölürsen üzülme hazır zaten belli mezar
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
Mehmedim yaşamışsın ama boşu boşuna
Odun gelmişsin isterse gitmesin hoşuna
Sen doğru ol da millet atsın seni ataşa
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
15.08.2013 / Gölbaşı
Mehmet GİRİŞİT
Burası şiirin.Halkoyunlarının. yeridir dostca gelenlere başımızın üstünde yeri vardır. Mehmet Girişit
20 Ağustos 2015 Perşembe
Yalan
YALAN
Bir yıldız kayar
gökyüzünde
Karanlık gecemizde
ışıldayan
Aklımız takılır dilek
tutarız
Anlarız ki sonrası
yalan
Bakışlarımız dokunur
birbirine
Bir alev ki yanar
yüreğimizde
Boşalınca kollarımız
koynumuzda
Anlarız ki sonrası yalan
Hayaller hep asılı
kalmıştır
Aklımız bir karış tavanda
Umutlarımız dönmüş kor
aleve
Anlarız ki sonrası yalan
Hasret kafes de
Bülbül
Sevgiler boynu bükük gül
Yana yana Memet oldu kül
Anlarız ki sonrası yalan
Gölbaşı/19.08.2015
Mehmet GİRİŞİT
14 Ağustos 2015 Cuma
KÖHNE GEMİ
KÖHNE GEMİ
Dümeni kırık, yol bilmez
iz bilmez
Köhne gemi ile yola
çıkılmaz demiştim
Oysa sen beni dinlemedin
bile yiğidim
Eskimiş tahtaları, çürümüş
kaburgaları
Dalgaları aşamaz, batar
demiştim
Oysa sen aldırış bile
etmedin yiğidim
Rotası bozuk, kaptan yok
ortada
Kaybetmiş yolunu, tayfalar
firarda
Kendi yolunu kendisi
aramak da
Bulsa atacak demirini bir
limana
Acımasız sularda
kaybolursun demiştim
Oysa sen beni duymadın
bile yiğidim
Batık bir gemi enkazı
olmuş
Aç kurtlar parça parça
üleşmekte
Her köşesinde bir anı yok
olmak da
Neyi kalmış kuru canından
başka
Bu denizler yutar demiştim
Oysa sen beni
dinlemedin bile yiğidim
Güneşte çürümüş,
yelkenleri parça parça
Eğilmiş direkleri,
kamburu ortada
Böcekler kemirmiş artık su
almak da
Fareler bile kaçmış,
iskele alabora
Yalnız, tek başına
kalırsın demiştim
Oysa sen beni görmedin
bile yiğidim
Ömrü geçmiş ıssız, hırçın
sularda
Yemediği vurgun kalmamış
deryalarda
Dünyayı vurmuş sırtına hiç
durmadan
Şimdi batık bir gemi azgın
sularda
Yarı yolda bırakır,
ağlarsın demiştim
Oysa sen Memed'e aldırış
etmedin yiğidim
Gölbaşı / 13.08.2015
Mehmet GİRİŞİT
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)