ŞAŞARIM

ŞAŞARIM

 

Sevda iklimim bozuk düzen tutmaz

Hep kış yaşarım da ona  şaşarım

Diktiğim  fidanlar açmadan  kurur

Gülü sevmeyen toprağa  şaşarım

İnsanlar görürüm gülmez yüzleri

Çatıktır  kaşları  görmez  gülleri

Aşk  nedir bilmez  katı  yürekleri

Sevgi tatmamış  kalplere  şaşarım

Eğilmeden  bükülen genç nesile

Aşkı yanlış yerde gören  sefile

Dostu için kazık yiyen kefile

Hesabı  bilmeyen  akla şaşarım

Töre için  nasır tutmuş yürekler

On beşinde gelin olmuş ergenler

Servet  için sevdayı  öldürenler

Cahil kalmış fikirlere  şaşarım

Mehmet der;  yaşamın kaynağı sevmek

Gülü tikeni ile kabullenmek

Her canlı bir gün Allaha dönecek

Mevla'yı  bilmeyen kula  şaşarım

                         MEHMET GİRİŞİT

                   GÖLBAŞI - 01.12.2013

 

 

 

 

 

                   

 

 

 

SEN

SEN

Sevdan yüreğime saplı bir hançer
İlacım sensin tabip sen
Aşkınla  cayır cayır yanan ben
Ateşim  sensin derman sen

Yokluğun acır, acıtır
Hasretliğin beni kavurur
Sevdan  dağları avutur
Rotam sensin yolum sen

Giderim giderim varamam menzile
Bu yolun sonu ölüm olsa bile
Sana kavuşmak mahşere kalsa bile
Helalim sensin  Ahirim  sen

Cana can katar bakışın gönlüme
Avutur sözlerin beni sessizlikte
Her kelamın bin sevda yüklü sensizlikte
Özlemim sensin,  beklediğim sen

Memedim  aşkınla düşerim  yollara
Elimde bağlama  çıkarım dağlara
Seni anlatırım  kurda kuşlara
Ezgim  sensin Türkülerim sen
                              GÖLBAŞI / 10.06.2013
                                   MehmetGİRİŞİT

BEN ÖLÜRSEM....; SENDEN EVVEL..;

BEN ÖLÜRSEM...SENDEN EVVEL...

Bir gün ölürse Memedin;

Senden evvel

Gelirmisin mezarına….Memedini  koymaya

Üşümesin diye üstüne toprak atmaya

Beyaz kefenlere gül suyu katmaya

Ölürse Memedin bir gün

Senden evvel

Dolanırmı diline bir Memedim Türküsü

Göz yaşlarınla,

Yada avuçların açık Mevlaya

Okurmusun bir dua

Senden önce ölürse Memedin

İsmini  yazdığın dağlar kadar yüreğin

Unuturmu iki kelime adımı

Anılarımız yok olurmu bir anda

Karışırmı cansız bedenim gibi  toprağa

Senden önce ererse Memediyin bedeni toprağa

Gelirmisin sık sık mezarım başına

Sararmısın  mezar taşımı sıcacık kollarınla

Yada yarıp  mezarımı ortadan iki  yarıya

Gelirmisin benim yanıma

Ebediyyen benimle uyumaya

Ölürse Memedin; sen doymadan daha ona

Ahlanıp vahlanma

Sen onun  yüreğindeki  ebedi mezardasın, Unutma

Gömüleceksin sende onunla

Aynı taşın üzerinde

İki isim  tek yürek yan yana

Selam olsun candan seven

Sevgiye inanan kullara

Selam olsun  aşka inanan

Sürgünde bile unutmayan

Sevda mahkumlarına…

Selam olsun…selam olsun..

                        MEHMET GİRİŞİT

                   GÖLBAŞI / 04.03.2013

BU GECE

BU GECE

Söz çıkmaya görsün ağızdan bir kere

İstemese de  kulağım duydu  ne çare

Hikaye falan anlamam ben

Saçmalardan seçmeler  dinlettin bu gece

Yarım ağız ne konuşuyorsun

Ne söylediğini  sen anlıyormusun

Bu ne anlama gelir biliyormusun

Aklını yitirmişsin sen bu gece

Güven öyle bir olgudur

Her adamda var olmaz

Doğru  konuşana laf atılmaz

Kelimelerin intihar etti bu gece

Her dağda  yatmaz  aslan

Her güzele yakılmaz destan

Her çiçeğin balı olmaz artık uslan

Sabrım  firari oldu bu gece

Şaşarım  ne anlatmak istersin bana

Her yaptığına bir bedel  arama

Her koyun kendi bacağından asılır unutma

Memedin  yüreği  iflas etti bu gece

                       Mehmet  GİRİŞİT

                  GÖLBAŞI / 25.01.2013

GÖZÜMDE KALDI

 

Uzun saçlarını  taramadım

Tutam saçların Gözümde kaldı

Yar diye yanına  varamadım

Nakışlı yazman  Gözümde kaldı

Selvi  gibi  boyuna  doymadım

Yar sana el vurup dokunmadım

İnce beline dolanamadım

Aynalı kemer Gözümde kaldı

Eridim  sırra,  hayale döndüm

Sensiz artık yaşayan ölüyüm

Ben senin aşkına bir köleyim

Sevdalı sözler Gözümde kaldı

Yıllar yılı düştüm hep peşine

Bir daha  rastlamadım eşine

Bak  sen şu feleğin bu işine

Telli duvaklar Gözümde kaldı

Memedin aşkı düşer dillere

Abdal oldum  yol çeker  ellere

Selam olsun benden yâd ellere

Yârin  kokusu gözümde kaldı

                          20.01.2013 / Gölbaşı

                             Mehmet  Girişit

 

 

 

SESSİZLİĞİMİN SESİ

SESSİZLİĞİMİN  SESİ

Davul zurna çalıyorum düğünsüz evde

Herkes kümesinde duyan yok sesimi

Bağırıp çağırıyorum gurbet köşelerinde

Tıkanmış kulaklar duyan yok sesimi

Neye geldim ki  bilmem ben bu dünyaya

Ne için kim için yaşamaya

Kölemiyim anlamadım ben bu dünyada

Bir Allah kulu duymuyor sesimi

Eşşek gibi çalıştım hep didindim

İnek gibi  sağılıp hep sövüldüm

Köpek gibi  tekmelenip kovuldum

Bir dosta bile duyuramadım sesimi

Yemedim hep yedirdim başkalarına

Giyinmedim  giydirdim can  sandıklarıma

Bir ahıra bile sığamadım  koca dünyada

Hayvanlara bile duyuramadım sesimi

Ömrümce yılmadım hep savaştım

Tatlı dile güler yüze hasret kaldım

İnsanca yaşayıp yaşatılmadım

Koynumdaki yılana bile duyuramadım sesimi

Acı sözlerle doyurdum hep  karnımı

Hastane köşelerinde bıraktım  kanımı

Emek verip  döktüğüm alın terimi

Gören bir dosta duyuramadım sesimi

Sinsice sokulur  can bildiklerim

Yılan gibi  sokar  sevdiklerim

Onlar hep hayatımın içine edenlerim

Vicdanları bile duymaz sesimi

Ölüm gerçek geriye kalan yalan

Oturup düşünürüm nedir elde kalan

Gemisini  kurtaran olmuş kaptan

Kadir Mevla’m  bile duymaz sesimi

Akılsız başın belasını çekermiş ayaklar

Temiz yürekli olursan gülmez dudaklar

Güzel gören gözler hep yaşla dolar

Beni benden alanlara duyuramadım sesimi

Sitemlerimi yazdım ben bu şiire

Halimi arz ettim döktüm kaleme

Siz hakim olun bu gariban veliye

Yada delidir deyin duymayın sesimi

                                        Mehmet  GİRİŞİT

                                     12.01.2013 / Gölbaşı