SEN YOKSUN

SEN  YOKSUN

Solgun gözlerimle   yaşadım geceleri

Kendi göz yaşlarımla oldum sarhoş

Derin hecelerle  sayıkladım ismini

Olmadın  gecelerce  aradım   sen yoksun

Bir kurşunluk hayatıma rest  çektim

Sattım anasını  boş beleş  hayatın zamanına

Günü birlik aşklardan usandım

Seni aradım ama sen yoksun

Dönen  dünya  fırıldak olmuş

Sevgi  bilmeyen  köhne  yüreklerde

Yalanlardan bir bağ kurdum 

Sen çıktın fallarda ama sen yoksun

Hazin esen yeller getirse  bedenini

Geçmişin izlerini  taşır hale santim santim

Ve  hırsına kurban ettiğin yoksul sevgimi

Öldürdün Sönük  evlerde ama   sen yoksun

Ölümsüz sanmıştım  bana olan  aşkını

Oysa üç kuruşa  sattın  vefasızca

Ne hayallerim vardı  senli  yarınlara

Yarınlar olsa da  artık sen  yoksun

Hançer gibi   keser   sözlerin oturur kalbimde
Kurşun gibi   bakışların  düşürür başımı yere

Mehmedin  yüreği  sanma ki dere tepe

Yokuş bir yana  düzde  bile artık sen yoksun

                                         Mehmet  GİRİŞİT

                                      GÖLBAŞI / 21.12.2015

BEN KİMSESİZ BİLE DEĞİLİM

Ben Kimsesiz Bile Değilim

Geçiyor önümden bin bir  suratlar

Kimsesizliklere ağlıyor,  yapay 

Neredeyim, kimleyim belli  değil

Kesin olan şu ki;

Ben bende   bile değilim

Şimdilerde ağır, yorgun  bacaklar

Kafa ayrı,  gövde ayrı, başıboş

Gam  yükü   çekilmez olmuş

Ortada  olan şu ki;

Ben  canlı   bile değilim

Kalem  yazar kağıda, yalan

Sözler kıvrak bir yılan

Geçmiş hala canlı,  doğru olan

Bildiğim tek şey şu ki;

Ben sende bile değilim

Hazin olan, Kasım aynı Kasım

Gazeller   rüzgar da sallanır

Geriye kalan bir avuç  kül

Gerçek olan şu ki;

Ben  ağaç da yaprak  bile değilim

Hüzünler çöker,  geceler isyankar

Bu şehrin aşıkları kimler,  neredeler

Sokaklar yetim,  caddeler  berduş

Doğru olan  şu ki;

Ben kimsesiz bile değilim

                Mehmet GİRİŞİT

            Gölbaşı / 09.11.2015

HAKLISIN BEN KİMSENİN HALİNDEN ANLAMAM

HAKLISIN BEN KİMSENİN  HALİNDEN ANLAMAM

Ben beni hem okur hem de  yazarım
Bu halime çok zaman şaşar kızarım
Canımı sıkma  bu oyunu  ben bozarım
Haklısın ben  kimsenin halinden anlamam

Dinle o zaman dinle şu garip adamı
Anlatsın  sana kırk senelik  bu  yaşamı
Geçmişi  unutmadım  unutmam boşamı
Haklısın ben  kimsenin  halinden anlamam

Boşa düşünür,    boşa kendimi  yorarım
Kılı  kırk yarar pire için yorgan yakarım
Bir değil   bin kere olsa  yine sorarım 
Haklısın ben  kimsenin halinden anlamam

Kilim yoktu  yorgansız yattık toprakta
Urgansız  taşıdım yükü kemikler sızlamakta
Havyar  nedir ki bulgur pilavı ballı kaymakta
Haklısın ben  kimsenin  halinden anlamam

Anam karnı burnunda ekin biçmiş tomusta
Yılanlarla uyutmuş beni ağaç kovuğunda
Pınar nerede kaynar su içtin mi yazın sıcağında
Haklısın ben  kimsenin halinden anlamam

Zemheride yanmak ne ki kışın kar da donduk
Çamurlu sularda su içerken boğulduk
Sicime gerek yoktu donu götümüze uydurduk
Haklısın ben  kimsenin  halinden anlamam

Çocukluk  yaşadık   toz toprak yollarda
Hiç olmadı oyuncağımız  oynadık  çamurda
Tikenler batardı kara lastik ayakkabı ayağımızda
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam

Okula giderdik bayramlık elbise ile
Arap sabunu ile yıkanırdık  haftada bir kere
Harçlık bilmezdik girmedik hiç okul kantinine
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam

Malımız vardı bir inek birde düve
Domates salatalık ekerdik acı  biberde
Utanmazdık kıçımızda kırk dene yamalık ile
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam

Olmadı başkasının malında  gözümüz
Kendi kendimize yettik yağsızdı pilavımız
Bir baş soğan bir tas ayrandı katığımız
Haklısın ben kimsenin  halinden anlamam 

Arkadaşlarım vardı koyun koyuna uyurduk
Kanayan yaramızla kan  kardeş  bile olurduk
Şimdilerde başımıza adam olmuşlar unutulduk
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam

Kelam dilde kalem elde dura dura  azar
Çok ağlama korkma değmez sana  nazar
Ölürsen üzülme hazır zaten belli  mezar
Haklısın ben  kimsenin  halinden anlamam

Mehmedim  yaşamışsın ama boşu boşuna
Odun gelmişsin isterse gitmesin hoşuna
Sen doğru ol da millet  atsın seni ataşa
Haklısın ben kimsenin halinden anlamam
                        15.08.2013 /  Gölbaşı
                          Mehmet GİRİŞİT

Yalan

YALAN

Bir yıldız kayar gökyüzünde

Karanlık gecemizde ışıldayan

Aklımız takılır dilek tutarız

Anlarız ki sonrası   yalan

Bakışlarımız dokunur birbirine

Bir alev ki yanar yüreğimizde

Boşalınca kollarımız koynumuzda

Anlarız ki sonrası yalan

Hayaller hep  asılı kalmıştır

Aklımız bir karış tavanda

Umutlarımız dönmüş kor aleve

Anlarız ki sonrası yalan

Hasret   kafes de Bülbül

Sevgiler boynu bükük gül

Yana yana Memet oldu kül

Anlarız ki sonrası yalan

                                Gölbaşı/19.08.2015

                                   Mehmet GİRİŞİT

AY DOĞMUŞ TENİNDE

SANA GELİYORUM-NERMİN GİRİŞİT YORUMU

SANA GELİYORUM

KÖHNE GEMİ

KÖHNE GEMİ

Dümeni kırık, yol bilmez iz bilmez

Köhne gemi ile yola çıkılmaz demiştim

Oysa sen beni dinlemedin bile yiğidim

Eskimiş tahtaları, çürümüş kaburgaları

Dalgaları aşamaz, batar demiştim

Oysa sen aldırış bile etmedin yiğidim

Rotası bozuk, kaptan yok ortada

Kaybetmiş yolunu, tayfalar firarda

Kendi yolunu kendisi aramak da

Bulsa atacak demirini bir limana

Acımasız sularda kaybolursun demiştim

Oysa sen beni duymadın bile yiğidim

Batık bir gemi enkazı olmuş

Aç kurtlar parça parça üleşmekte

Her köşesinde bir anı yok olmak da

Neyi kalmış kuru canından başka

Bu denizler yutar demiştim

Oysa sen beni  dinlemedin bile yiğidim

Güneşte çürümüş, yelkenleri parça parça

Eğilmiş direkleri,  kamburu ortada

Böcekler kemirmiş artık su almak da

Fareler bile kaçmış,  iskele alabora

Yalnız, tek başına kalırsın demiştim

Oysa sen beni görmedin bile yiğidim

Ömrü geçmiş ıssız, hırçın sularda

Yemediği vurgun kalmamış deryalarda

Dünyayı vurmuş sırtına hiç durmadan

Şimdi batık bir gemi azgın sularda

Yarı yolda bırakır, ağlarsın demiştim

Oysa sen Memed'e aldırış etmedin yiğidim

                          Gölbaşı / 13.08.2015

                              Mehmet GİRİŞİT

EY HAYAT VARMI BAŞKA OYUNUN

EY  HAYAT  VARMI  BAŞKA  OYUNUN 

Düşmüşüm meçhul bir yola

Bu yolun sonu nereye vara

Hep yokuş, hep çukur çıkar karşıma

Ey  hayat var mı başka oyunun

Alnım açık, vicdanım  pak

Yalan-Dolan dilimden ırak

Saf yüreğime kurulur hep tuzak

Ey hayat var mı başka oyunun

Cefa görenlere oldum sevgimle vefa

Dönüp dolaşıp takılıyor ayağıma

Nerde bir alavere bitiyor yanımda

Ey hayat var mı başka oyunun 

İnsanlar su gibi yemin içiyor yalana

Karnım doydu güvenim kalmadı bunlara

Her gün yeni bir hadise meydanlarda

Ey hayat var mı başka oyunun

Yoruldum artık  bu düzenbazlardan

Çıkar için ruhunu satanlardan

Bozmaz mı bu düzeni  yüce Yaradan

Ey hayat var mı başka oyunun

Mehmet döker içini kağıda-kaleme

Kimin eli kimin cebinde Allah ıslah ede

Yalan rüzgarı ile gider bu gemi meçhule

Ey hayat var mı başka oyunun

                                 Mehmet GİRİŞİT

                              Gölbaşı/ 06.05.2015